Deze week was ik als spreker aanwezig bij het Onderwijs Seminar van Rabobank Nederland in Groningen. Een breed scala aan mensen waren aanwezig om te luisteren en kennis te delen met elkaar over o.a de duurzame docent.

Voorafgaande aan de workshops waren er twee sprekers: Theo Douma over Onderwijs 2032 en Hans Stegeman (econoom van Rabobank Nederland). Deze blog zal ik me m.n bezig houden met de boodschap uit het rapport Onderwijs 2032. Vooraleerst was overduidelijk dat er veel energie, tijd en expertise ingezet was om dit rapport te produceren. Tijdens het aanhoren van de presentatie voelde ik in mijzelf wat weerstand opbouwen. Niet vanwege het onderwerp: nadenken hoe het onderwijs in te richten voor de toekomst, maar wel over - in mijn optiek - twee tegenstrijdige aspecten nl de nieuwe kaders voor het onderwijs en de geopperde nieuwe competenties van leerkrachten. De reden voor het project Onderwijs 2032 was om echt iets aan het onderwijs te gaan veranderen, gezien de snel veranderende maatschappij en de nieuwe skills die kinderen nodig hebben om deze maatschappij aan te kunnen in de toekomst. Vanuit een blik naar de toekomst werden de nieuwe kaders gepresenteerd, terwijl wendbaarheid (Agility) en aanpassingsvermogen de ondersteunende competenties zouden moeten zijn. Hier wrong de schoen wat mij betreft: nieuwe kaders, terwijl wendbaarheid en aanpassingsvermogen uitermate belangrijk zijn.

In Finland zijn er plannen (of al doorgevoerd) om het onderwijs te organiseren rondom maatschappelijke thema's. Super interessant concept wat een enorme alertheid van de leerkrachten vergt en even grote persoonlijke wendbaarheid en aanpassingsvermogen t.a.v de inrichting van het onderwijs. Toen ik dit aanhoorde en tevens bezig was met het onderzoeken wat mijn irritatie veroorzaakte, kwam ik tot een persoonlijke realisatie. Dit inzicht had betrekking op het succesvol geïmplementeerd mentoring-concept bij o.a een Kindcentrum in Eindhoven t.b.v professionalisering van de leerkrachten. Mijn inbreng tijdens het congres over mentoring had ik dan ook gekoppeld aan de presentatie van de directeur van dit Kindcentrum. Hoe kun je nu wendbaarheid als leitmotiv aannemen als docent/school als er met name nieuwe kaders worden 'opgelegd'. En hoe kun je nu vooruit kijken met nieuwe kaders voor 2032 - serieus ver weg trouwens - , als vaardig zijn in het kunnen aanpassen aan veranderingen in de maatschappij zo belangrijk is.

De visionaire directeur van het Kindcentrum legde het als volgt uit. Een kindcentrum is een organisatie welke maximale integratie nastreeft tussen opvang en onderwijs voor kinderen tussen de 0 en 12 jaar. Dus 1 pedagogisch klimaat, of een kind nu formeel 'opvang' heeft of 'onderwijs'. Het kindcentrum heeft als onderwijsvisie Medierend Leren, wat in het kort getypeerd kan worden als het 'uitlokken van leren'. Nu komt het bijzondere: deze visie op onderwijs voor kinderen is maximaal doorgevoerd naar de inrichting/aanpassingen aan het schoolgebouw en de professionalisering van de leerkrachten via het concept van Leren van Elkaar en de activatie methode. Deze methode heeft als basis het gericht open vragen stellen aan de collega leerkracht-mentee vanuit de expertise van de collega leerkracht-mentor. Het in lijn brengen van de wijze waarop kinderen onderwijs krijgen, de omgeving waarin het onderwijs plaats vindt en de manier waarop het continu professionaliseren invulling gegeven is, veroorzaakte een enorme synchroniciteit en derhalve optimale activatie van wendbaarheid en aanpassingsvermogen.

​Als we dan toch naar 2032 kijken binnen het Onderwijs zou ik adviseren om minder te kijken naar het inrichten van nieuwe kaders maar naar het activeren van alertheid, wendbaarheid en het aanpassingsvermogen om de uitdagingen binnen de maatschappij aan te kunnen. Dit geldt dus niet alleen voor de kinderen maar zeker ook voor leerkrachten. Hierbij hebben we elkaar enorm hard nodig en zullen deze competenties alleen floreren als we het samen tot een gemeenschappelijke focus maken.

Gerard Dekkers
Founder MentesMe



​

There are a couple of things in live you need the most. Maslov has pointed them out in categories. From basic needs to Self-actualisation. Others have broken it down in what you need to survive. Underlying these categories we must acknowledge that we are social beings. If we live to long in seclusion, we just die or languish. One of our basic needs is to interact, in all the different ways possible. We like to be close to eachother and support others. Sometimes you are so much involved with yourself that you lose your social sensitivity to see the people around you. To have attention for what their need are. And that they need you!
A lot of studies have shown that the more you give, the better you feel about yourself. It is within our human nature, to help others. Unfortunately sometimes we think that our group or community to be separate from the rest of the world. This is obviously a mistake. Levinas, a french filosopher, has said: As soon as you put yourself out there, you are a part of the whole world. And the world will call (appel) on you. If you want it or not. 
I am a psychologist and an economist and was alway drawn to the way people give meaning to their role in society. Not just how they make money, but how they can put their skills/talents to use for themselves and the society. And my first project was: me! I have fallen in love with mentoring a long time ago, and the modern times make mentoring even more interesting and easy. Society gets more complex, and although we think we can do stuff alone, we need each other more and more to have a fullfilling life. A couple of things are puzzling me: One is the cry of people for help, and at the same time the hesitation to open up - to be vulnerable - so that help can be absorped. Trust is the key factor and an issue or the solution! But trust starts with yourself. Don't wait for it that somebody gives you trust first. So why mentoring? Lets first set some groundrules about mentoring: 

1. It is about sharing in interaction
2. It is about mutual trust
3. It is about activating each other to become creative intelligent
4. It is about using your skills and experiences to ask the right questions
5. It is about Attention, Acceptance and Activation
6. It about your mind becoming highly active, so you can make the right decisions

And sometimes it's about just shutting up, following someone you trust and experiencing what happens. So you can deside, what is best for you! 

A couple of years ago I was a bit in despair. I was training people for years in mentor skills, based on what you have read and more. Most of the times with embarrasing good reviews. And now these participants asked me if I had 'software' to support the mentor - mentee relationship. They had hesitations about 'putting themselves out there' after my 3-day program. I knew 1 thing for sure: technology driven software wouldn't do the job and the odds where against me. Software was more often developed by technicians then by psychologists. But I picked up the gauntlet. After 2 years of trying, studying, investigating and developing I think we have succeeded this spring. The introduction of the online Metro platform will be in the fall and I will tell you more about it in the next weeks. But keep in mind: We will need the help of as many possible to make Learning from each other work! Please enlist yourself as mentor or as mentee by email, text, or www.mentes.me/contact.

Gerard
Info@mentes.me or text me: +31638890767.